//సంద్రానికి ఆవల//

//సంద్రానికి ఆవల//

ఆకాశమెందుకో బాధపడుతోంది..
నక్షత్రాలు పాడే వెన్నెల పాటకి ఆనందించక..
సముద్రపుఘోష వినపడలేదననుకుంటూ..
తనకై చేయి చాచే సముద్రుడ్ని హత్తుకులేనందుకు..

సముద్రమంటే తెలియని ఆపేక్షెందుకో ఆకాశానికి..
ఆకాశాన్ని కడిగిన వానలు కల్మషాన్ని సముద్రానికి పంపగా
తాను చీదరించుకోక చేరదీసిందనో..
గాఢాంధకారంలో సముద్రుని గుసగుసలు తాను విన్నందుకో..
ఉత్తుంగమై పొంగినప్పుడు నురగలనవ్వులు తానే మొదట చూసేదనో..

అయితే ఆకాశానికి సముద్రుని సంగతి తెలీదుగా..
సముద్రానికెంత గర్వమో..
వయ్యారాల నదులన్నీ తనలోనే వచ్చి చేరతాయని..
చెలియలకట్ట దాటే అవకాశముంటే తానే ఎదురేగి పొంగేనని..
ఆకాశాన్ని..గాలితరంగాల తన్మయత్వాన్ని సైతం..
తానల్లుకోవాలనే అత్యాశ సముద్రుడిదని....

పున్నమిరేయి నాడు సైతం గమనించలేదేమో ఆకాశం..
ఉవ్వెత్తునెగిసే సంద్రం దృష్టి తనపై ఉందని
రహస్యంగా తన హృదయాన్ని దొంగిలించే ఎత్తు వేసిందని..
అనుమతినైనా కోరక తనలో చేరే చొరవ చేసేదని..
నిజంగానే ఆకాశం, సంద్రం కలిస్తే సృష్టి శూన్యమవునని..!!