స్వర్గానికీ నరకానికీ మధ్య ఊగిసలాటేగా జీవితం..
గ్రీష్మర్తుల వేసవిగాలికి ఎద ఉక్కిరిబిక్కిరవుతుంటే..
చెదిరిన హృదయాన్ని చీకటినే దాచుకున్నా..
ఆశలు తీర్చలేని ఏకాంతం అసహాయమై కదులుతుంటే..
పసిడి వేకువులను కలవరించాయి కన్నులు..
ఉలిక్కిపడు ఊహలు కలలోనే కరిగిపోయాక..
గుండెల్లో నీవున్నావని గొంతెత్తి పాడుకున్నా..
నీకై చూస్తున్న క్షణాలు బరువై నిలబడిపోతే..
పువ్వుల గుసగుసలపై మోహాన్ని పెంచుకున్నా..
ఊపిరి గలగలలు ప్రేమలేఖలై వెలుగుతుంటే..
వెన్నెల సందేశం మౌనంగా చదువుకున్నా..
గడుసరి విరహం మువ్వై మోగుతుంటే..
పొంచి ఉన్న మధుమాసాన్ని ఆదరించా..
ఆమని దరహాసమేదో పెదవులపై విచ్చుకుంటే..
No comments:
Post a Comment