ఇంకేం కావాలి..
కొన్ని జ్ఞాపకాలు కేవలం నిష్కారణపు నవ్వులుగా మిగిలిపోయాక
తడిమి చూసుకునేందుకేమీ మిగలదు..
అస్తిత్వాన్ని గుర్తించని నలుగురి నడుమ
ఎంత ఒదిగినా ఆత్మశాంతి సిద్ధించదు..
నిన్న నేడు అయినప్పుడు ఉత్సాహలోపం
మానసిక స్పందనల్లో చంచలత్వం నింపాక
ఒంటరి భయమొకటి మొదలవుతుంది.
అనుభవాలు విషాదాలుగా మిగిలే వర్తమానంలో
భావాతీత ఉద్వేగాలు శాశ్వతంగా కరిగిపోయుంటాయి
పరాచికాలన్నీ పూర్తయ్యాక
అప్పటికి జీవితం చివరి అంకానికొస్తుంది
అనివార్యమైన నిశ్శబ్దానికి అదే ఆఖరి వాక్యంలా..
No comments:
Post a Comment