ఓయ్...నిన్నే ఎక్కడున్నావోయ్..
మనసులో దిగులు మాటల్లో పెడదామంటే పెదవి పలకనంటోంది
పదాలుగా పోగేసుకున్న మృదుభావం నిరాశలో ఆగిపోయింది
తీపి గురుతుల నీ గాలికబుర్లు నిశ్శబ్దాన్ని చెదరగొడుతున్నా కానీ
నిన్ను వెతికే తీరంలో అభిసారికనై నిలబడిపోయున్నా
నాకున్న భావాలు ఖచ్చితంగా నీకుండవని తెలిసినా
నీపై పిచ్చిలోని ఆహ్లాదాన్ని అనుభవిస్తూనే నేనున్నా
కలలు కనాలంటే రెప్పల బరువు మోయలేనని..
ఊహలల్లోనే నిన్ను కలుసుకుంటున్నా
నా మానసికావసరం తెలిసికూడా నాతో దోబూచులాడటం
నీ సమక్షపు సౌరభాన్ని నాకు దూరం చేయడం..
ఇప్పుడీ కలతలో అక్షయమైన క్షణాలు
నీ రాకతో పరవశపు శ్వాసలవ్వాలి
అందుకే ఎదురుచూస్తూనే ఉన్నా
కాస్తాలశ్యమైనా నువ్వొస్తావని..
No comments:
Post a Comment