ఊహల శిల్పాలు నీలాకాశంలో
నక్షత్రాలై మిణుకుమంటున్నప్పుడు
మేఘాలమాటు సగం దాగిన చందమామ
పల్చని వెన్నెల ధారపోస్తూ
ఆకుల గలగలలతో పూలకలను మేల్కొలుపుతుంది
మల్లెపూల వాసనకి గోరువెచ్చనవుతున్న రాతిరి
గుండెచప్పుళ్ళను లయగా కూర్చుతూ
లోపలి స్వరాన్ని మీటినప్పుడు
కన్నుల మీద వాలిన అనుభూతుల సీతాకోకలకేమో
మనసిప్పుడో హాయిని మోస్తుంది
కన్నులు మూతబడనంటూ నవ్వులందుకే..
కొన్ని బంగారు క్షణాలను గానం చేయమని
పెదవులను బ్రతిమాలుతూ..

No comments:
Post a Comment