//చెప్పాలని లేదు..//

అనగనగా ఓ వసంత సమీరం
అనంత ఛాయల ప్రయాణం చేసి
నీలికురులు సవరిస్తూ
చెవిని చుంబించింది

సాయంత్రపు సంపెంగి పరిమళం
నీరెండ దాటిన గోధూళి సౌందర్యాన్ని
నిండుగా పీల్చుకోగానే
అప్పుడెప్పుడో మొదలైన జీవన ప్రవాహం
ఇన్నాళ్ళకు కళ సంతరించుకొని
మౌనాన్ని దాటి ఓ సరికొత్త స్వరాన్ని ఆలపించింది

అతికిన ఊహలతో బరువెక్కిన కన్నురెప్పలు
మధురిమను తాగిన రహస్యాన్ని
చిరునవ్వులు చేసి చల్లుతున్నప్పుడు
పరవశం పదింతలైన సంగీతమైంది

హృదయమిప్పుడు చెరోసగమని
నువ్వాక్రమించిన రంగస్థలం
లోపల్లోపలే ఉందని
చెప్పాల్సిన అవసరం లేదనిపిస్తుంది..;)