ఈ జ్ఞాపకాలకి విశ్రాంతి లేదు
ఏకాంతం దొరికిందని కాసేపలా
నిద్రని ఆహ్వానించాలనుకుంటానా..
ఎప్పటికప్పుడు లేతగా..ఇప్పుడే జరిగినంత కొత్తగా
క్షణాలలా తిరిగొచ్చినట్టనిపిస్తాయి
సంగీతమయమైన వసంతం
అంతులేని ఊహల ఆకుపచ్చదనం
ఆనందపు దొంతరల ప్రేమానుభవం
మృదువైన సెలయేటి గలగలల ఉద్వేగం
అన్నీ కలగలిసి గుండె ఘనీభవించాక
బరువెక్కిన అపరాహ్నం
కాటుకరేఖను కదిలించింది..
మాటలకెన్ని రంగులద్దినా
చందమామకు జంపాలలూగడం తెలీదుగా
ఎన్ని రోజులు కదిలిపోతున్నా
ఇప్పటి విషాదం నరకానికి సమానమని తప్పించలేనుగా..

No comments:
Post a Comment