నీ తలపులనే అంటిపెట్టుకొనే నాకు తెల్సు
నే తపస్సు చేసే విషాదమెంత విషమమైనదో..
నువ్వు నన్ను పొదివి పట్టుకున్న ఉయ్యాలకేదో అడ్డుతగిలి
కాలాన్ని పారేసుకున్నట్టు మనసంతా పేరుకున్న నిశ్శబ్దం
నా కన్నుల్లో కురిసే ఒంటరితనాన్ని గుర్తించనట్టు
చూపునెటో తిప్పుకుంటావ్
కొన్ని నిట్టూర్పులు రాలిపోయాక..
గతాన్ని తిరిగి కలగంటూ నవ్వాలనేం ప్రయత్నిస్తావ్..
నీ అనుభవం నేనైన క్షణాలనడుగు
నా సాన్నిహిత్యం నీకిష్టమైన పాటలకి సమానమని చెప్తాయి..
లాలించేదేముంది రాత్రినిప్పుడు..
అదెటూ కరిగిపోతూనే ఉంటుంది..
No comments:
Post a Comment