//కలత..//

మట్టిపూల వాసనతో అలజడవుతున్న మనసులో
తీరని ఈ గుబులెందుకో

శూన్యాన్ని తాగేసి సరిహద్దు దాటినట్టు
ఈ జీవితానికో నిర్వేదమంటి
పరవశాన్ని కాజేద్దామనుకున్న ప్రతిసారీ
కాలం కలిసిరాకపోతుంటే
జోలపాడకుండానే కలలకు నిద్దరొచ్చినట్టు
పుంతలు తొక్కకుండానే పులకరింత పోగులవుతుంది

ఏకాంత శిధిలాల్లో నేనున్నప్పుడు
గుండె గుచ్చుకునే నీ జ్ఞాపకం..
నన్ను తాకిన రంగుల సీతాకోకై
అనంతవెన్నెల్లోకి లాక్కెళ్తుంది
రెండుగుండెల దూరం దగ్గరై
నిద్రించిన శిల్పానికి వేకువైనట్టు
నీ స్పర్శతో నాలో మెలకువొస్తుంది
స్వరాలు వెల్లువైన చిలిపిసందడి
కమనీయపు గమకమై
కనుమబ్బుల్లో హరివిల్లును పూయిస్తుంది

నాలో మనమైన
శ్వాసలో కోరిక
ఊహల కౌగిలిలో తీరిపోయాక
యుగాల వేదనంత నిశ్శబ్దంగా
కురవని మేఘపు కలత
అలా కమ్ముకుంటుంది మరోసారి..:(