Wednesday, 12 September 2018

//ఊహావేశం..//




పదేపదే జారుతున్న ఊహల్లో
అనేక రంగులు ఏకమై చెదిరిపోయినట్టు
నిన్నటివే జ్ఞాపకాలు..
కన్నీటితో సమంగా
కాలం కరుగుతున్నా
అలుపులేని అవస్థలో మనసుంటుంది

ఏకాంతమెప్పుడూ వెచ్చగానే కదులుతుందని
నాకనుభవమైన అనుభూతి
బహుశా గాలిక్కూడా తెలిసినట్టుంది..
రాతిరెన్ని పువ్వులు గంథాలు వెదజల్లుతున్నా
అదేమో నా మైమరపునే వెంటాడుతున్నట్టు
ఓ గిలిగింత ఎదను సవరిస్తుంది..

వ్యక్తావ్యక్తపు తాదాత్మ్యం
చిరునవ్వుగా మారి
వెన్నెలను సైతం ధిక్కరించి
నన్నో సంగీతంలా ప్రవహించమంటుంది..
ఎంతో ఇష్టమైన పాట పెదవులపై మొదలయ్యాక
క్షణాల బరువును మోస్తున్న విషాదపు ఆఖరి చరణం
రసలిప్త నుండీ వాస్తవంలోకి తెచ్చి పడేస్తుంది..
ప్చ్..

How can I explain now..

"Memories Don't Walk Away..People do...:( "

No comments:

Post a Comment

Popular Posts

మీ అమూల్యమైన స్పందనను తెలియచేయండి

Name

Email *

Message *