నా ఏకాంతంలో నీ జ్ఞాపకాలు ఇంద్రధనసులై
చిలిపి సందేశాలుగా నాకందినప్పుడు
నీ మౌనం కదులుతున్న గాలిలో చేరి పువ్వులను తాకి
నా పెదవంచున తీయగా పలుకుతుంది
మాటలు కరువైన సాయింత్రం
నీకు నచ్చిన పాటనే పదే పదే పాడుకున్నా
నువ్వో పులకరింతవై ప్రవహిస్తున్న ఊహ
వెచ్చని అనుభవమై నాకందినట్టు
నేనూహించలేని కొన్ని క్షణాలు..వెలుగునీడల కావ్యాల తోడు
మనసునూగించి వెన్నెల తీరాలకు చేర్చుతాయి
ఎన్ని రాత్రులిలా కదిలిపోతున్నా
నా కంటిచివర మోయలేని విషాదం
మెత్తగా నా కాటుకల్లోనే ఇంకిపోతుంది
నేనెంత అల్లాడుతూ ఆలపిస్తున్నా
నా పాట నువ్వింటావన్న ఆశ లేదిప్పుడు
ఊపిరికందనంత దూరంలో నీ అడుగులు దూరమైనందుకు..

It Hurts Not Having You Close,
But it Would Hurt Even More Not Having U At All
No comments:
Post a Comment