నేను నువ్వయి చాలా కాలమైంది
ఊహలో కాస్త చోటిచ్చీ ఇవ్వగానే
మనసంతా కలదిరిగేస్తూ కవ్వించావు
ఆపై కూర్చుంటూ..నించుంటూ
అంతా నీ ఇష్టం
అవును..అనుభవం నాది..అల్లరి నీది
కాదంటానా..
ఎప్పుడూ నీతో కలిసుండాలనే చిన్ని చిన్ని ఆశ
ఓ క్షణం నీతో బ్రతికినా చాలనిపించే ఆశ
ఎవ్వరు నేనో ఒంటరి పక్షినని గుర్తించి
రమ్మని పిలిచినా మనసు తలుపులేసేస్తాను
అమలిన బంధమై నాలో వెలిగే వెన్నెల
నీ సమస్తాన్ని నాలో నింపుకున్న మౌనం
కలలకు వేళయ్యింది రమ్మని పిలుస్తుంది చూడు..
నీకు ప్రేమను పంచేందుకు
ఇప్పుడీ అనుభూతి సాంత్వనవుతుంది
కొంతకాలం 'కాలం' ఆగిపోతుంది
అప్పుడు నువ్వో విశ్వమై నన్ను చేరదీస్తావు..

No comments:
Post a Comment