నిశ్శబ్దం..
తెలీకుండానే మొదలయ్యింది
సెలయేటి పాటకు తుళ్ళిపడే ఎద
కోయిలమ్మకు బదులిచ్చే స్వర
అక్షరాలతో అలికిడయ్యే కల
మిన్నంటి ఎగిసిపడే అల..
అన్నీ కలగలిసిన నేనిప్పుడు మౌనాన్ని మోస్తున్నానా..?!
నిజానికి నేను మాటల్ని ప్రేమిస్తాను
వేలభావాల్ని చేరేసే పదముల్లో
విషాదాన్ని సముదాయించి
అనుభూతుల సువాసన మాత్రమే పంచాలనుకుంటా
గుండెగదిలో నిండిన చీకటి
శూన్యాన్ని తొలుచుకుందేమో..
ఇప్పుడు కదులుతున్న శబ్దాలకి అస్తిత్వం లోపించింది
మనోగతాన్ని చదవాని చూపుని సరిచేసినప్పుడల్లా
నల్లని సీతాకోకలై నా ఊహలెటో ఎగిరిపోతున్నాయి
వెన్నెల ఉదయించడం తెలియట్లేదిప్పుడు
ప్రసరించాలనుకున్న కిరణాలు పొరిమేరల్లోనే ఆపిందెవరో మరి..
:( 
No comments:
Post a Comment