రాదారిని కప్పేసిన మంచుతెరల ఉదయాలు
మబ్బుకళ్ళను తెరవనివ్వని మనసు మారాలు
వెన్నెల వానలో తడుస్తూనే ఉండమనే కలలు
ఆహా..హేమంతమంటేనే గుండెకి వెచ్చదనాలు
మెత్తగా కొన్ని రాగాలలా ఊపిరిలో చేరుకున్నాక
నిద్దురలోనే నోరారా నవ్వుకుంటుందో ఆర్తి..
వేకువపాట కచ్చేరిలో పచ్చని గాలి పరిమళం
స్వర్గలోకపు అనుభూతితో ఉక్కిరిబిక్కిరయ్యే ఆనందం
రంగురంగుల నెమలీకలై చూటూ నాట్యమాడినట్టు
అవును..హేమంతమెప్పుడూ అద్భుతమే
రసడోలలూగే తపన స్వరముగా పల్లవించాక
ఎదలో కలస్వనం చికిలింతపువ్వుల మధువుకి సమానం..

No comments:
Post a Comment