//జ్ఞాపకాల ముసుర్లు//

తీయని పిల్లంగోవిలా నువ్వు మాట్లాడినంతసేపూ
అరమోడ్చిన కన్నులతో పరవశమై
నేను వెన్నెల్లో పరిమళాన్ని తాగినట్టున్నాను

వేలికొసతో మొదలై కలగలిసిన చేతుల్లో
ఇచ్చిపుచ్చుకున్న ప్రతిస్పందనలు
ఎప్పటికీ మధురమైన ప్రవాహాలే కదా మనకు

మనసు కల్పించుకున్న ఊహలన్నీ
కొన్ని నవ్వులుగా పంచుకున్నాక
అలలుగా పెనవేసుకున్న అనుభూతులు

గొంతులో దాచేసిన పెదవి ఒణుకు
ఒక విరుపై చీకటిని వెలిగించినప్పుడు
మౌనంగా కలుసుకున్న తొలిచూపుల్లో
అనువదించేందుకు భాషనీ వెతకలేదప్పుడు

నీతో కలిసి నడిచిన ఏకాంతపు అడుగులు
కవిత్వంవైపు దారి చేసుకున్నట్టు
అనిపించిన క్షణాలే ఇవన్నీ..

సీతాకోక చిలుకల్లాగా ఈ జ్ఞాపకాల ముసుర్లు
రాత్రి వాన పడే సూచనేమో మరి..💜💕