ఎన్ని దశాబ్దాలుగా అనుసరిస్తున్నదో
ఓ మనసు పాట
ఇప్పటికీ అదే ఆర్తితో
వినాలనిపించే మధువొలుకు పాట
అయితే
వెన్నెలొలుకు రాతిరిలో
విషాదాన్ని మోసుకొస్తున్న "శివరంజని"
విరహాన్ని రగిలించి
గుండె గొంతులోకొచ్చేట్టు ఏడిపిస్తుంది
ఆగడం తెలీదనుకున్న కాలానికి
హృదయాన్ని లయ తప్పించడమెలా తెలిసిందో
ఊహల పువ్వులన్నీ
రాతిరికొమ్మక్కు వేళ్ళాడుతూ పరిమళిస్తున్నా
నువ్వు లేని పున్నమి
అంతరంగాన్ని మీటనంటోంది
అసలే వెచ్చని కన్నీటికి తోడు
గుండెలో గాయమేదో స్రవించినట్లు
గుట్టుగా గుబులొకటి పోటెత్తినట్లుంది
వినకూడదనుకుంటూనే విన్నందుకేమో
ఇప్పుడీ ప్రాణ విహంగం నీరసించింది
నీకైన ఎదురుచూపుల్లో
వసంతపు కలలను సైతం ప్రతిఘటిస్తుంది..
No comments:
Post a Comment