ఎందుకన్నిసార్లు పిలుస్తావ్
నేనో ఏకాకినని గుర్తుచేస్తూ
వసంతానికని ఎదురేగుతానా
శిశిరమైన పండుతాకులు వెక్కిరిస్తాయ్
కొన్ని నవ్వులేరుకోవాలని కదులుతానా
వికసించిన పూలే నేల రాలి బావురుమంటాయ్
రంగులలముకున్న సీతాకోకలు కొన్ని
నా రాకతో ఎగిరిపోతాయ్
నిన్నల్లోని ఆనందాలు కొన్ని
నేడు విషాదాలుగా తలకెక్కుతాయ్
ఇన్నాళ్ళూ ఉన్నాయనుకున్న రెక్కలు
అకస్మాత్తుగా జారి అవిటివవుతాయ్
విహారానికింక రాలేను
ఎల్లలు లేక కురిసే కన్నీటి జల్లులో
అడుగులిప్పుడు స్థాణువులు
విధి ఆడే వీరంగంలో
ఆశలిప్పుడు క్రీనీడలు
సుళ్ళు తిరిగే ప్రశ్నావళిలో
వైరాగ్యపు చీకటి మూర్ఛనలు..
No comments:
Post a Comment