//తొలకరి కవిత//

అసలు ఎండాకాలమని గుర్తే లేదు
నిన్నటిదాకా స్వేదానికి ఉక్కిరిబిక్కిరైన మనసు
ఒక్కసారిగా నీ రాకతో
గ్రీష్మంలోంచీ సరాసరి హేమంతంలోకి దూకేసినట్లు
నువ్వసలేం మారలేదు
ఇన్నేళ్ళకి కలిసినా అదే చూపు
ఎదురుగా నన్నుంచుకొని స్మృతుల్లోకి జారిపోవడం
దిక్కులకేసి చూసినట్లు నటిస్తూ నన్నే అవలోకించడం
ఎంతో దీక్షగా నాలో సమస్తాన్ని ఆరాధించడం
చిటికెల చప్పుడుతో గానీ చలించకపోవడం..

ఈలోగా నువ్వే అనేసావు..
అవును..నువ్వేం మారలేదు
అదే నవ్వు..తొలిజాముకి నవ్వే నిద్రగన్నేరులా
ఇన్ని అలంకారాలున్న అదే సహజమైన సున్నిపింది మెరుపులా
అదే తీయని పద్మగంథి పరిమళములా
నిద్దురలో సైతం నన్ను వీడిపోని ఊహలా..

ఓయ్..
ఇప్పుడింత కవిత్వం అవసరమా..
తదేకంగా అల్లుకున్న చూపుసైగతో రమ్మని పిలిచి
సాయంకాలం నీరెండలో
ఊయలూగు చిగురుపల్లవిగా నన్ను మార్చేసి..
చరణాలను కదలనివ్వక నన్నిలా నిలబెట్టి
ఇష్టంగా ప్రణయించక
బలమైన కెరటంలా ముంచెత్తుతూనే
తీరంలా చలించవద్దంటావేం..
ఎలానూ తొలకరిగా కురుస్తానని తెలిసినందుకా..
నీలోని భావాల మేఘాలు మరింత ముసిరేందుకా..!