కరిగిపోయే కాలానికేం తెలుసులే..
కొన్ని జ్ఞాపకాలెప్పటికీ గుండెల్లో ప్రవహిస్తూనే ఉంటాయని
అప్పుడప్పుడూ నీరెండిన కళ్ళకు తడినద్దుతాయని
ఓ రోజు నీ నవ్వుల్లో జీవం లేదని తెలుసుకుంటావ్
నాతో పాటు కలిసి నడిచొచ్చేసిన నీ ఆనందం
నువ్వో ఏకాకివని వెక్కిరిస్తుంటుంది
కంపనమై నిన్నూరేగించిన కోపం
ఆర్తిగా అనువదించుకొని నీడల్లో నన్ను వెతుక్కుంటుంది
మనసుతెర మీద నా పెదవుల కవ్వింతలు
ఒకప్పుడు నీ చూపందుకోలేని ఇన మెరుపులవుతాయ్
నిన్ను కుదిపిన నా కేరింతలు గుర్తొచ్చినప్పుడల్లా
ఆనాటి నీ మౌనాన్ని తిట్టుకుంటావ్..
స్పందన కోల్పోయిన మనసుతో నీవప్పుడు నడిచే అచేతనవి
వైరాగ్యాన్ని మోస్తూ భారమయ్యే విగ్రహానివి
ఇప్పటికైనా నన్ను గుర్తించు
మనసు ముంగిట్లో హరివిల్లును పూయనివ్వు
చిరుగాలులొస్తే నా ఊసుని ఆలకించు
అరమూతల కన్నులతో ఓ మధురిమను నాకు పంచు
మేలి మలుపంటి చిరు అనుభవాన్ని ఆస్వాదించు..
నా సమక్షంలో క్షాణాలసలు గుర్తుండవని గర్వించు..

No comments:
Post a Comment