ఎన్ని క్షణాల్ని ప్రశ్నించానో
నువ్వు లేనప్పుడా నీరసమెందుకని
ఎన్ని నిముషాల్ని నిలువరించానో
నువ్వున్నప్పుడు కాసేపలా నిలబడమని
ఎన్ని స్పందనలు గుమ్మరించానో
నీ సమక్షాన్ని ఆస్వాదించానని
ఎన్ని కవితలని రాసుకున్నానో
ఆరాధనకంతముండని చాటేందుకని
ఎన్నిసార్లు నన్ను కోల్పోయానో
నిన్ను ఆనందంలో తడపాలని..
అయినా మనసు కాలిన వాసనొస్తుంది
నువ్వేసుకున్న ముసుగు తొలగిన వేళ
నమ్మకం చీలిన పగుళ్ళలోని స్రావాల్లో
మరో మనుగడ లేదని ఒప్పుకున్న ఓటమిలో
మండటమిదో తొలిసారి కాకున్నా
భంగపడ్డ ప్రతిసారీ ఓదార్చుకుంటూ
మనసుకైన గాయాన్ని భరిస్తూ నేనున్నా..
సుడిగుండమై ముంచే నీ ఆలోచనల నుండి
బయటకి రాలేని నిస్సహాయతలో
రక్తమోడుతున్నా పావురాన్నై
మరణ వాంగ్మూలాన్ని సిద్ధం చేసుకుంటున్నా..!!
No comments:
Post a Comment