నిన్నటిదాకా చేమంతినే అనుకున్నా..
నీ చూపుతాకి చెంగల్వగా మారేవరకూ
అద్దంపు చెక్కిళ్ళు మందారాలుగా..
అరవిరిసిన పెదవులు నెలవంకలుగా..
కోయిల కన్నులై నిన్ను విరహించే వరకూ..
వసంతమో హేమంతమో మరచింది మది
నిన్ను తపించే ఉదయాస్తమాలలో..
నా మృదుస్పందన ఆలకించేందుకు
లాలనగా దాచే నీ హృదయమొక్కటీ చాలనుకున్నప్పుడే..
తలచిన ప్రతిసారీ అనుభవమవుతోంది..
శ్వాస తీసుకోవడంలోని సరికొత్త సుఖమెందుకో నేడు
క్షణానికయ్యే పులకింతలో గమకాలన్నీ గతి తప్పుతుంటే
అపురూపాలన్నీ ఎదలోనే దాచుకుంటున్నా..
ప్రేమవిందుకు వేళైన శుభముహూర్తాన
నీ ఆలింగనాల తాదాత్మ్యంలో నీకర్పిద్దామనే..!!
No comments:
Post a Comment