అనురాగాన్ని అక్షరం చేసి పాడాలనే కలనైనా..
నీ పేరే పలుకుతోంది
ఉదయాన్నే ప్రసరించే తొలి వేకువ కిరణంలోనా
నీ రూపే అగుపిస్తోంది..
చెదిరిపోయిన జీవితపుటలను సరిచేసే వేళ
అందమైన వాక్యమై అమరిన చెలిమి నీది
రేయంతా చీకటికి పహారా కాసే నయనానికి
ప్రత్యుషపు సౌందర్యానివి నీవు
నీవో..
ఆత్మ ఆలపించే ఆనంద గీతానివి..
వెలుగురవ్వలై విరిసే నా పెదవంచు చిరునవ్వువి
నాలో భావపవనానికి కదిలే లేచిగురువి
నిన్ను ప్రేమగా పలకరించాలని చూసే వాసంతికను నేను
ఓ మౌనమా..
ఒక్కసారి చూపుతోనైనా మాట్లాడవూ..
నీ కనురెప్పల వాకిలికి తోరణమై మిగిలిపోతానిక నేను..!!
No comments:
Post a Comment