కవితత్వాలు: 244
ప్రేమగంధం అంటిన సన్నజాజి, అంతరంగాన్ని తడుపుకునే తేనెబావి
మట్టిభాష కమ్మదనమేదో.. దాహాన్ని తీర్చడానికన్నట్లు
తరాలు మారినా తీయదనం తగ్గని అక్షరాల వెల్లువలు..
ప్రేమరాహిత్య హృదయాలకు ప్రాణంపోసి
నిరాశ జీవులకు విశ్వాసాన్ని కల్పించమంటూ కవిత్వాని వేడుకుంటుందీ లక్ష్మీరాధిక
చిరునవ్వుల పుప్పొడి మిగల్లేదంటూ నిస్పృహలో జారిపోతూ
వేదనలో హృదయపు గుడిగర్భంలో తనే శోక దేవత శిలలా అనిపించినా
నిన్నటి కనుల కొలనులోనిలువెత్తు రూపంఈదులాడుతుంటే
పొన్నచెట్టుకింద నిరీక్షించిన ఆరాధనా గీతికను తానేనని కనుగొన్నా..
రెక్కలు విప్పే ఊహలకు ఉరేయలేకే.. ఒంటరి నక్షత్రమై నేలకొరుగుతుంది
ఆకాశం నుండి రాలిన వెన్నెల తునకలను చేరదీసిఅనుభూతుల రాగాలను కలగలిపి
ప్రణయన్ని వేదంలా వల్లించే సమయాలలోప్రతిసారీ కొత్తదనమే కనుగొంటుంది
వర్తమానాన్ని ధ్వంసం చేసేస్తూ అనుభవాలుగా మిగిలిన జీవితపాఠాలు..
ప్రేమార్హతను ప్రశించుకొనే స్వేచ్ఛ కరువై.. అల్పమైన అనుబంధాల వెంపర్లాటలో..
కుచించుకుపోతున్న ఆలోచనలు..ఊపిరాగిపోతే బాగుండుననే తలంపులు
కాలం కల్లోలినై కొత్త మలుపులు తిరిగినాప్రతిమలుపులో చివర తానుంటాననే భరోసా
ఒకరిలోంచీ ఒకరిలోకి ప్రవహించినందుకు ఒక్కరుగానే ఒదిగామని చెప్పకనే చెప్పే ఊసులు
పయనించేది.. ప్రేమ ప్రసూనాలన్నీ మనోహర పరిమళాలయ్యేచోటుకు
ఆశానౌక అనంతవాహినిలో విహరించే చోటుకు..!!
Abdul Rajahussain...గంధం అంటిన కవితాక్షరాలు!
...................….......................
లక్ష్మీ రాధిక.....కవితాక్షరాలకు గంధం అద్దారు.అందుకే వాటికి అంత పరిమళం.
సన్నజాజి వాసనే మత్తెక్కించి మరులు గొలుపుతుంది.ద ానికి ప్రేమగంధం పూస్తే?.
ఇంకేమైనా వుందా? పిచ్చెక్కెపోదు.ఇక అంతరాన్ని తడుపుకునే తేనెబావి!వహ్వా!
అక్షరాలకు ప్రేమగంధం...,అంతరంగదాహానికి తేనె!ఇక అక్షరాలకు తీయదనం ఎలా
తగ్గుతుంది..!!
మట్టిభాష కమ్మదనమేదో.. దాహాన్ని తీర్చడానికన్నట్లు
తరాలు మారినా తీయదనం తగ్గని అక్షరాల వెల్లువలు..
ప్రేమరాహిత్య హృదయాలకు ప్రాణంపోసి
నిరాశ జీవులకు విశ్వాసాన్ని కల్పించమంటూ కవిత్వాని వేడుకుంటుందీ లక్ష్మీరాధిక
చిరునవ్వుల పుప్పొడి మిగల్లేదంటూ నిస్పృహలో జారిపోతూ
వేదనలో హృదయపు గుడిగర్భంలో తనే శోక దేవత శిలలా అనిపించినా
నిన్నటి కనుల కొలనులోనిలువెత్తు రూపంఈదులాడుతుంటే
పొన్నచెట్టుకింద నిరీక్షించిన ఆరాధనా గీతికను తానేనని కనుగొన్నా..
రెక్కలు విప్పే ఊహలకు ఉరేయలేకే.. ఒంటరి నక్షత్రమై నేలకొరుగుతుంది
ఆకాశం నుండి రాలిన వెన్నెల తునకలను చేరదీసిఅనుభూతుల రాగాలను కలగలిపి
ప్రణయన్ని వేదంలా వల్లించే సమయాలలోప్రతిసారీ కొత్తదనమే కనుగొంటుంది
వర్తమానాన్ని ధ్వంసం చేసేస్తూ అనుభవాలుగా మిగిలిన జీవితపాఠాలు..
ప్రేమార్హతను ప్రశించుకొనే స్వేచ్ఛ కరువై.. అల్పమైన అనుబంధాల వెంపర్లాటలో..
కుచించుకుపోతున్న ఆలోచనలు..ఊపిరాగిపోతే బాగుండుననే తలంపులు
కాలం కల్లోలినై కొత్త మలుపులు తిరిగినాప్రతిమలుపులో చివర తానుంటాననే భరోసా
ఒకరిలోంచీ ఒకరిలోకి ప్రవహించినందుకు ఒక్కరుగానే ఒదిగామని చెప్పకనే చెప్పే ఊసులు
పయనించేది.. ప్రేమ ప్రసూనాలన్నీ మనోహర పరిమళాలయ్యేచోటుకు
ఆశానౌక అనంతవాహినిలో విహరించే చోటుకు..!!
Abdul Rajahussain...గంధం అంటిన కవితాక్షరాలు!
...................….......................
లక్ష్మీ రాధిక.....కవితాక్షరాలకు గంధం అద్దారు.అందుకే వాటికి అంత పరిమళం.
సన్నజాజి వాసనే మత్తెక్కించి మరులు గొలుపుతుంది.ద ానికి ప్రేమగంధం పూస్తే?.
ఇంకేమైనా వుందా? పిచ్చెక్కెపోదు.ఇక అంతరాన్ని తడుపుకునే తేనెబావి!వహ్వా!
అక్షరాలకు ప్రేమగంధం...,అంతరంగదాహానికి తేనె!ఇక అక్షరాలకు తీయదనం ఎలా
తగ్గుతుంది..!!
