కదలికలాపలేని కాలం
ఋతువులు మార్చుకుంటూ వయ్యారాలు పోతుంది
అప్పుడెప్పుడో మరచిపోయిన గీతంలోని
వావిరిపువ్వుల వానలు గుర్తొస్తాయి
అనంతాన్ని అన్వేషిస్తూ
చిరునామా లేని మేఘం వెంటబడ్డట్టు
వెలిసిపోయిన వానిప్పుడు
మదిలో చెమ్మని వర్షించమంటుంది
ఇసుకలో నడిచిన పాదముద్రలు
అనుసరించిన ప్రతిసారీ
నెమరింతల్లో నీడ అడ్డుపడ్డట్టు
శిధిలాలుగా మిగిలిన స్మృతుల శకలాలేమో
అతికించాలనుకున్నా పొంతన కుదరవు
అర్ధంకాని భావాలు విహంగాలై కవ్విస్తుంటే
ప్రవాసానికి పయనమైన విహారినై
ఆకాశమంతా గాలించినా
కొన్ని జ్ఞాపకాలను రాయలేకపోతుంటాను
అలల్లో చెదిరినట్టు
అక్షరాలందుకే చెల్లాచెదరవుతుంటాయి
మదిలో ఖాళీ జాగాన్నందుకే దాచిపెట్టాను
ఏ రూపంలో వానొచ్చి కురిసినా
కాసింత పరిమళాన్ని ఒడిసిపట్టాలని
తడిచిన పుప్పొడిలోని రహస్యాన్ని
మధుకావ్యంగా పూర్తి చేయాలని..:)
No comments:
Post a Comment