ప్రస్తుతంలో బానే ఉన్నాంగా
ఊహ నుంచీ వాస్తవాన్ని వేరు చేయలేకపోయా
అంతే, నవ్వులన్నీ ఆగాధంలో చేరి
మొత్తం తలక్రిందులయ్యింది
ఏదో చెప్పాలని మొదలెట్టి
మరేదో కావాలని ఆశించి
చివరికింకో విషాదాన్ని కూర్చుకున్నట్టు
దూరాన్ని చేరువ చేసే జ్ఞాపకాలూ
రంగురంగుల వాసనేసే విరహాలూ
చీకటవుతూనే చెంత చేరే కలలూ
ఇప్పుడన్నీ మనసు పొలిమేరల్లోనే ఆగిపోతున్నాయ్
అవును..
నిదురపట్టని క్షణాలకు పరుగెత్తడం రాదు
దోసిళ్ళలో దాచుకున్నా భావుకలు
ఆకాశానికెగిసి నక్షత్రాలైనట్టు
నేనిప్పుడు ఒంటరిగా మిగిలిపోయా
నా చూపుల్లో నువ్వు చదవగలిగే
సారాంశమంతా శూన్యమిప్పుడు
మౌనరాగాల నిస్పృహలోనూ అపశృతులు
నాలో నేనైన నేను..
నిరంతర నిశ్శబ్దాన్నిప్పుడు..
No comments:
Post a Comment