నిన్న పూచిన పువ్వు గురించి
నాలోని Mental Stimulation గురించీ చెప్పాలనుకుంటానా..
ఎప్పుడూ ఏదో మాయలో
సంచరిస్తుంటావనుకుంటా
నా రాక పరిమళాన్ని గుర్తించలేని నీ మానసం
ఎంత విషాదాన్ని కన్నుల్లో కదిలిస్తుందో తెలుసా..
మనోగగనాన సూర్యుడిలా నువ్వుదయిస్తుంటే
ప్రతి ఉదయం వేకువ కిలకిల నడుమ
నీ రూపాన్నే ఊహిస్తా నేను..
కలల నెమరింతల పొద్దుల్లో
నా సమస్తాన్ని కేంద్రీకరిస్తుంటాను
మనసు పలికే మౌనరాగంలో అక్షరాలు కూర్చుకుంటాను
నువ్వింత పాషాణమెందుకో తెలీదు
దిగులుతో దిక్కులు చూస్తున్నా దరి చేర్చేందుకు రావు
ఇప్పుడందుకే రెండూ సమానమేననిపిస్తుంది..
కలలకు అర్ధాలు మారిన క్షణాలు
నీ ఎదురుచూపుల్లో ఓడిన నా నయనాలు..
:( 
No comments:
Post a Comment