కురవకుండానే కదిలినందుకేమో మేఘం
నిన్నటి కల గుర్తొస్తుందిప్పుడు
కన్నుల్లో నీలినీడలు తొలగి
నక్షత్రాలకు చోటిచ్చినట్లు
మదిలో వెన్నెలకు తోడు మైమరపు
త్వరపడుతున్న క్షణాలను ఆగమనాలనుంది
ఒక్క పలకరింత సోకి
హృదయస్పందన రెట్టింపైనట్టు
నవ్వులన్నీ నందివర్ధన పువ్వులిప్పుడు
మౌనం మాటున మోహనరాగం
భావగీతాన్ని కూర్చుకుంటున్న ఏకాంతం
కోటికలల కొత్తందాలు
కావ్యనాయిక నేనైన కలవరాలు
పూలగదిలోని పరిమళమంతా ప్రేమైనట్టు
విషాదానికి తాంబూలమిచ్చి పంపాక
ఆనందం ఆమనిగా అడుగులేసింది నావైపే
మోహతరంగమిప్పుడు.. వీచే కురుల విన్యాసం
మంచిగంధపు కళ్ళాపి చప్పుడు..మురిసిన రేయి సౌందర్యం..:)
No comments:
Post a Comment