వస్తావనుకోలా..
అన్ని మైళ్ళ దూరాన్ని అధిగమించి
కిటికీ లోంచీ చూసినప్పుడల్లా అనుకుంటా
నా నిశ్శబ్దాన్ని ఒక్కసారి చెదరగొట్టేలా
మట్టివాసనకి నా మతిపోయేలా
నువ్వు రావొచ్చు కదాని..
ఏమాట కా మాటే
జరీపోగుల్లా జారే వెండితీగల సోయగం
అనుభూతికి వెంపర్లాడమన్నట్టు రుధిరం
మనసంతా వెచ్చని ప్రవాహపు కోలాహలం
కొన్ని చినుకుల్ని ఏరుకోవాలనుకున్న ఆనందం
ఎప్పటికీ ఆరబెట్టుకోవాలనిపించని జ్ఞాపకం
నిజమే
ఒక్కసారి చలి పెంచేసేట్టు వస్తావు
అణువణువూ బరువెక్కేట్టు చేస్తావు
వానంటే నువ్వే..
పచ్చపచ్చని బ్రతుకు రహస్యం నువ్వే
ఎప్పటికీ నేనిష్టపడే నేపధ్య సంగీతం నువ్వే..
No comments:
Post a Comment