//మౌనగీతం//

అదిగదిగో ముద్రలు
నిన్నటి జ్ఞాపకాల తాలూకు శిధిలాలు
ముక్కలైన మనసు రాళ్ళు..నేల రాలిన పారిజాతాలు
సున్నితత్వానికో బరువు తూచాలని
కళ్ళు మూసిన ప్రతిసారీ అవే దాగుడుమూతలు

నిశ్శబ్దమో గంథమే అయితే
ఆ పరిమళానికో గమ్మత్తుందేమో
రాతిరి కదిలే రహస్యాల్లో
తొలిసారి తీసుకున్న సంతకం
చల్లగా కదులుతుంటే దేహంలో
కనబడని విద్యుత్తు ఉల్లాసమై ఊగుతోంది

స్పందించే మనసుకి
గడ్డిపోచల కదలికలోనూ ఒయారమే కనిపించినట్లు
ఆకాశంలో నక్షత్రాలు మెరవకపోయినా
కన్నుల్లో పాలపుంతల కలలేగా
ముఖకవళికలెన్ని మారినా
వదనం చందమామకి సమానమైనప్పుడు
ముడతలు వయసుకే కానీ మనసుకి కాదుగా
మాటలన్నీ మౌనంలోకి జారిపోయినా
ఊపిరితీగల చలనంలో సంగీతమేగా..:)