కన్నులతోనే కరాచలనం చేసే కొంటెదనాన్ని
వారించలేని నా వాలుకళ్ళు వాలిపోగా
చూపులతోనే కొసరి వేడుకున్నావని
నిరుపమానమైన నవ్వులన్నీ నీకిచ్చేసా
ఆత్మను ఆవహించిన అల్లరొకటి
అణువణువునా అడుగులేస్తుంటే
మునుపెరుగని ఆనంద నృత్యం
నా హృదయవేదికపై సాగింది
నీ నవరాగాల అనుపల్లవి పదములకే
నీరవంలోని నలుపంతా విరిగినట్లు
ముక్కలైన మౌనం సాక్షి
మువ్వై మోగింది నా ఏకాంత కలరవం
అభినయానికందని భావాన్ని నేను పాడి
దిగంతాలకందని నీ ధ్యానంలో వినిపించినట్లు..
తొలిసారిగా నీ కన్నుల్లో పరిచయమైన ప్రేమ
నన్నో విరహిణిగా మార్చి నిన్ననుసరించింది
కోటి వీణలొక్కమారే మీటగా
మరచిపోయిన గతజన్మ అనుబంధమేదో గుర్తుకొచ్చినట్టు..
ఎప్పుడు మొదలయ్యిందో నాలో తీయని స్పందన
యుగాల నీ నిరీక్షణకు సమాధానమవుతూ..!!
No comments:
Post a Comment