//రెప్ప చాటు నీలం//

పులకరింతలు పదివేలైనప్పుడు గమనించా..
కలబోసుకున్న కబుర్లతో తిరిగి జన్మించానని

రెండుహృదయాల ఎదురుచూపులకెన్ని విరహాలో
సిగ్గుతో వాలిన నిమీలితాలే నిర్వచిస్తుంటే
గమ్మత్తైన ఆవిరి నులివెచ్చగా గుండెను తాకింది
మాటలే పూర్తికాని రాత్రి..వేల కావ్యాలను రచించినట్లు
కమ్మని నీ స్మృతులు పరిమళాలై మేనల్లుతుంటే
మనసాపలేని పారవశ్యం పెదవుల్ని చేరి నవ్వయ్యింది

మనిద్దరమే ప్రణయమై మిగిలున్న ఆనందంలో
మధుమాసపు మైమరపొకటి
ముంగురుల్లో చేరి మనోహరాన్ని గుప్పించింది
ముసిరిన వెన్నెలరాత్రి
నీ గుసగుసల మంద్రస్వరానికి
మోహం నిద్దురలేచి నియంత్రించలేని దాహాన్ని రేపింది

పురులు విప్పుకున్న తమకాన్ని
తర్జుమా చేసుకున్న ఏకాంతం..
సడిచేయని పరిష్వంగంలో నీ పాపగా ఒదగమంది..
శిశిరాన్ని వీడిన మనోగతం
అపూర్వమైన నీ భావంలో లయమయ్యాక..
ఈ రాత్రినిలాగే ఆపేయమంది..!!