ఆమె పెదాలలోని మౌనం..
ఒక విస్పోటానికి కారణమవరాదని..
శూన్యాన్ని హత్తుకుపోయింది..
నీ కన్నులు చదువుతూనే ఉన్నా
పెదవులు కదపలేని నిస్సహాయమైంది
నీ జీవితం కాలేని దౌర్భాగ్యం..
హృదయాంతర్గతాన్ని వెక్కిరించింది
కొన్ని క్షణాల సంక్షోభం
సమయాన్ని అగాధంలోకి నెట్టేస్తున్నా
ఆమె పెదవిప్పని శిలగా మారింది..
మధురస్మృతుల సంగీతాన్ని నీకు కానుకగా ఇవ్వాలనే..
నష్టపోయిన ఒక సాయంత్రాన్ని మరచి..
ప్రత్యుషానికి నిన్ను రాజును చేయాలనే..
ఆపేక్షను అర్ధం చేసుకొని..
ఏకాంతంలో మాత్రమే ఎదలోకి ఆహ్వానిస్తావని..!!
No comments:
Post a Comment