సమస్తం నిశ్శబ్దమై
మనసు సంచలం ఆగినప్పుడు
అందమైన అనుభూతులేవీ ఆవరించవు
క్షణాలు దొర్లుతున్నప్పుడు
చీకటి బుసకొట్టే సవ్వడి
ఆలకించేలోపు
పొంచి ఉన్న మృత్యువు అదే అదనుగా కాటేస్తుంది
అలమటిస్తున్న ఆత్మ
విషాదాన్ని విడిచి
విహంగమై స్వేచ్ఛాకాశంలో ఎగిరిపోతుంది..
అనుకుంటాం కానీ..
చెల్లని రూపాయికి సమానమవుతుంది అస్తిత్వం ఒకప్పుడు
పుచ్చుకోవడం తప్ప ఇవ్వడం తెలియని అభిమానాలలో..
అందుకే..
ముగింపదే జీవితానికి..
అలవోకగా బంధాలు ఆవిరయ్యేందుకు..
No comments:
Post a Comment