కలలు కూలిన చప్పుడుకి
కన్నులు తెరువక తప్పలేదు
చిన్నప్పుడు నేను నాటిన మొక్కే
నాతో పాటు ఎదిగి
ఎన్నో గువ్వల గుసగుసలకు..ఉదయకిరణాల తాకిళ్ళకు
సాక్ష్యమై నిలబడ్డ సౌందర్యముగా వెలిగింది
స్నిగ్ధరాగాల కోయిలమ్మలు
మొదటిపాట తమదే కావాలనుకున్న కిలకిలలో
రోజుకో భావాన్ని అనువదించుకొనే
కవితావేశాలు కొన్ని
గుప్పెడంత గుండెల్లోని సవ్వళ్ళను కూడి
సరిగమల మధురిమలకు పదపల్లవులను కూర్చుకున్నాయి
వికసించిన పువ్వుల్లో నవ్వులను
కాజేసే మట్టిబొమ్మలా నేను
మౌనాన్ని మీటుకుంటూ
మరోకొత్త అర్ధవంతమైన పాటొకటి
రాసేందుకు ఉద్యుక్తమయ్యాను..!!
No comments:
Post a Comment