రాత్రి పరుగుపెడుతుంది..
ఏ వాక్యమైనా రాసుకొనేందుకు
సిద్ధంగా ఉన్న నున్నని కాగితంలా
రహదారి ఖాళీగా ఉంది
నీలి మేఘమాలెందుకో
పువ్వులా తల పైకెత్తి అనంతంలోకెందుకు తొంగి చూస్తున్నానో ఆరా తీస్తుంది
ఆకాశాన్ని వెలిగించే రేరాజు
తారకోసం నిశ్శబ్ద కలలు కంటున్నాడేమోననుకుంటూంటే
ఇంతసేపూ మచ్చికైన గాలి మాత్రం
మైకం కమ్మిన ఊహల్లో మిన్నకుండిపోయింది
మదిలో కల్పనలింతే
రేయెంత వేగిరమై సాగినా
ఆశలకు రెక్కలొస్తే ఎగరాలనుకుంటూ..
వేళ మించకుండా
రెండుగుండెల దూరాన్ని చెరపాలనుకుంటూ ..!!
No comments:
Post a Comment