స్వరసంగమాలన్నీ ప్రవహించి
బుగ్గల్లో సిగ్గుపూలు పూయించినప్పుడు
గాలి గుసగుస వినబడుతూనే ఉంది
మందహాసాలన్నీ మధుర సంగీతాలై
నా ఊహాగానాలకి నువ్వెదురైనవేళ
తమకాల కౌముదే నా మనసుకిప్పుడు
వలపునే సాహిత్యంగా కూర్చుకున్నందుకు
నీ తలపుసెగల సవ్వళ్ళకు వగలుపోతున్న రాతిరికి
తన్మయత్వపు పులకింతలు తోడవుతుంటే
పరిమళించక మానదుగా సురానుభూతి
ఆమడ దూరానుండి మనసును వశీకరించే
ప్రేమమంత్రమెక్కడ నేర్చావో గానీ
నాలో లయమయ్యే నీ భావసంచలనముతోనే గగనమెక్కిన ఆనందాలు
వేరే చైతన్యమేదీ వద్దంటూ మది రాలుగాయి రాగాలు..!!
No comments:
Post a Comment