కన్నులు తెరువాలనీ లేదూ..
నీ ధ్యానం వీడాలనీ లేదూ..
గుండెగదిలో నీవాలపించే మౌనరాగం..
మరొకరికి వినిపించాలనీ లేదు..
మంచులో తడిచిన పుష్పం వలె
నా హృదయం బరువెక్కుతుంటే..
కన్నులు మోసే హాయిని
పంచేంద్రియాలకూ కాస్త పంచనీ
నీ నవ్వే కొసమెరుపుగా
నా కన్నుల్లో నిలిచిన వేళ
అపరిమితానందం ఆలింగనం కాగా
పువ్వై విరిసిన నన్ను మైమరచిపోనీ
నవలనై నీతో చదివించుకున్న స్మృతులు..
కెరటాలై కన్నుల్లో ఉప్పొంగుతూండగా
పరవశాల మల్లెలు సిగ్గిల్లినట్లు
మరోసారి అనురాగ విపంచిని మీటుకోనీ..!!
No comments:
Post a Comment