ఎప్పుడు పలుకరించావో గుర్తులేదు
ఒంటరి సాయంత్రానికి సాయంగా
నా నిశీధి రాగానికి సంగీతమై
అక్షర సుమాలలో పరిమళానివై
నా స్వప్న ప్రపంచానికి రారాజువై
చిలిపినవ్వుల తొలి సుప్రభాతానివై..
ఎలా చేరువయ్యావో చెప్పనేలేను
అల్లరి అదుపు తప్పి ప్రేమకు నాందిగా
నా మౌన పరితాపానికి మందహాసమై
నిరీక్షణా రాదారిలో పూలగాలివై
నా అధరాల కొసమెరుపు కావ్యానివై
తనువంత పుప్పొళ్ళ తమకానివై
ఎందుకు ప్రాణమయ్యావో తెలీనేలేదు
నీవులేని క్షణాలు కదలనంత భారంగా
నా వలపు వర్ణాల హరివిల్లువై
హృదయస్పందన వెన్నంటు తాళానివై
నా వియోగపు రాతిరికి వెన్నెలవై
ఎప్పటికీ మదిలో ప్రవహించు అనుభూతివై..
ఏదేమైనా నేనంటూ మిగిలైతే లేనుగా
నీ ఆలింగనంలో ఒక్కసారి ఒదిగిపోయాక
చిగురాకు పసిపాపనై ఊయలూగాక
వేరే తపమేదీ చేయనుగా నేనిక
వేయిజన్మలకు వసంతుడ్నే గెలుచుకున్నాక..!!
