తను లేని జీవనం నన్ను బండరాయిగా మార్చినా..
కాసిని జ్ఞాపకాలైతే తోడున్నవిగా..
కభి అల్విధ నా కెహ్నా..తానే అని మరచినా..
తన తలపును వాటేసిన నా మది మరువలేదుగా..
తనతో గడిపిన అందమైన ఉదయాలేవీ తిరిగిరాకున్నా..
నా ప్రత్యుషపు మేలుకొల్పు తన అరవిందమేగా..
కాలం తరలిపోతున్న ప్రవాహవేగాన్ని నేనడ్డుకోలేకపోయినా
ఎల్లకాలం నాలో వసంతం పూయించే చిరునవ్వు తనదేగా..
నాలో మౌనాన్ని ప్రణయగీతంగా పల్లవింపజేసి..
పరిమళాల పూదోటకు రాగాలందించింది తానైనా
నన్ను మరచిపొమ్మనే ఆత్మవంచన కబుర్లు
మదిలో రక్తాన్ని మరిగించాలనో..హృదయాన్ని ఛిద్రం చేయాలనో..
ఎప్పటికి తెలుసుకుంటాడో మరి..
నా భావాల నక్షత్రాల మాటున వెలుతున్నది తానేనని
ఆత్మ రాసుకొనే ప్రతి అక్షరం తన అనుభూతేనని..
నా ఒంటరి ఆలోచనలో ఏకాంత తీరమెప్పటికీ తానేనని..!!
No comments:
Post a Comment