నేనో మోవిని ఆలకించాను
చెప్తే నమ్మవని.
కోయిల కూసిందని సరిపుచ్చుకున్నాను..
మధుమాసం తడిమినిందనుకున్ననోసారి..
వెన్నెల వెచ్చగా గిచ్చుతుంటే
హిమబిందువుని కాస్త సాయమడిగాను
కెంపులను రమ్మన్నాను
నా పెదవులపై విశ్రమిస్తే
పంచమవేదం నేర్చుకోవచ్చని నచ్చచెప్పాను
కనురెప్పలపై కావ్యాలు..
మడత విప్పితే కందిపోగలవని
మనసుతో మధుమాలికలను చదివాను
తీరానికావలి వైపు నీవున్నావనే నమ్మకంతో
ఆశానౌకకై వేచి చూస్తూ
క్షణమో యుగముగా నిశ్వసిస్తున్నాను..
నాలో ఊపిరి.. నీ తలపుగా..
నీ శ్వాసలో పరిమళమై రావాలనే..
జీవిస్తున్నాను..!!
No comments:
Post a Comment