//నీవు లేని నేడు//

నిన్నటిదాకా వేడుకనుకున్నదే..
నేడు వేదనై మిగిలింది
కన్నీటికింత విలువుందని తెలీదు
ఆపినా ఆగకుండా కన్నుల నుండీ జారిపోతుంటే
నిస్సహాయినై నిలబడిపోయా
మనసేదో తేలికైన భావన..

ఆ కాసేపే..
మరో జ్ఞాపకమొచ్చి మెలిపెట్టేక
భారమైన మబ్బులు మరింత ఉధృతమైనట్లు
యుగుయుగాల స్మృతులన్నీ ఒకేసారి దాడి మొదలెట్టాక
మచ్చికైన క్షణాలన్నీ ముసురుపట్టి రోదిస్తుంటే
సడలిపోయిన అనురాగాన్ని తలచుకుంటూ
విడిచిపోయిన వసంతాన్ని వెతుక్కుంటూ
కాలంతో కలిసి ఎగిరిపోయిన ఆత్మీయతను పరామర్శించుకుంటూ
నిస్తేజమైన విషాదాన్ని తాగక తప్పట్లేదు
అగుపించని మనసుపొరల్లో అలజడెందుకో అర్ధం కాదు
నిరాశల తమస్సులో మోయలేని దుఃఖాలు..
అస్తమించిన నీ హృదయంలోని ప్రేమలా..
నాలోని సంగీతాన్నంతా కాజేసి
సమస్త శుభఘడియలనూ దూరం చేసి
ఎందుకింత నిర్దయో నాపైన..
అందుకే ఏకాకితనానికి చేరువైన నేను ఒంటరిగానే కూర్చున్నా..
ఏ మేఘసందేశమూ అక్కర్లేదుగా..
కన్నులు కురవడానికే ఐతె..!!