వేసవికీ తొలకరికీ నడుమ విరిగాలి
తీయని నీ స్మృతులనేవో కదిలిస్తుంటే
మల్లెమొగ్గల ముసురేస్తూ మనసూ
తటిల్లతై పులకరిస్తూ తనువూ
ఊహలూ స్వప్నాల పరిధి దాటి నీ ఒక్క తలంపునే స్పృశిస్తుంటే
రుధిరానికెంత చైతన్యమో
అంతరంగానికెంత హృద్యంగమో..
ఊపిరిలో ఊపిరి కలిసి అవ్యక్తరాగాలనేవో కనుగొన్నట్లు
గాలిలో నీ ఊసులు మువ్వలై మది చేరుతుంటే
ఏ తపస్సూ చేయకుండానే ఏకాంతంలో తరలొచ్చే
కొబ్బరి మీగడంటి కమ్మని నీ వలపుతో
కాలాన్నీ దూరాన్నీ జయించాననే అనిపిస్తోంది..
అల్లంత దూరానుంటూనే నీవు చేసే చిలిపిమాయలో
ఎన్ని అర్ధరాత్రి ఉషోదయాలో..
ఎన్ని మండుటెండల సిరివెన్నెలలో
అతిశయమని నువ్వు అరవిచ్చి నవ్వుకున్నా..
క్షణక్షణమూ నీ నిరీక్షణలో నేననుభవించే
తీయని దిగులైతే నిజమే తెలుసా..!!
No comments:
Post a Comment