జీవచ్ఛవమై నిలిచా నేనే
నువ్వన్న ఆ నాలుగు మాటలకే
దుఃఖాశ్రువులే చినుకులై రాలిన వేళ
మసకేసిన మనశాకాశాన..
భావాల వరదొక్కటి చెలియలకట్టను దాటి ప్రవహించింది
మేఘరంజని తప్ప ఆలపించనంటున్న కన్ను
కనుపాపలను సైతం ఉప్పునీటిలో ముంచింది
నా పెదవంచుల్లో పాడలేని నీ గీతం
విషాదవీచికై ప్రేమ శరణార్ధిగా మారింది
ఇన్నాళ్ళూ మనసులో చెక్కుకున్న ప్రేమాక్షరాలు చెల్లాచెదురై
గుండె పగిలిన తీరున విరిగిపడ్డాయ్
అంబరమై నీలో పరచుకోవాలనుకున్న ఆశలు
ఆకృతి దాలచని శిలలై నిలిచిపోయాయ్
బరువైన నిశ్శబ్దాన్ని మోసే నిశీధిలా
ఈ రాత్రి రోదించింది
కలలో కట్టుకున్న వెన్నెలగూడు కరిగిపోగా
నీలా జారిపోతున్న నిశ్వాసను నిజం తెలుసుకోమని వేడుకుంటూ
మరోసారి శూన్యమై తెల్లబోతున్నా..!!
No comments:
Post a Comment