//చివరకు మిగిలేది..//

సమస్తం నిశ్శబ్దమై
మనసు సంచలం ఆగినప్పుడు
అందమైన అనుభూతులేవీ ఆవరించవు
క్షణాలు దొర్లుతున్నప్పుడు
చీకటి బుసకొట్టే సవ్వడి
ఆలకించేలోపు
పొంచి ఉన్న మృత్యువు అదే అదనుగా కాటేస్తుంది
అలమటిస్తున్న ఆత్మ
విషాదాన్ని విడిచి
విహంగమై స్వేచ్ఛాకాశంలో ఎగిరిపోతుంది..

అనుకుంటాం కానీ..
చెల్లని రూపాయికి సమానమవుతుంది అస్తిత్వం ఒకప్పుడు
పుచ్చుకోవడం తప్ప ఇవ్వడం తెలియని అభిమానాలలో..
అందుకే..
ముగింపదే జీవితానికి..
అలవోకగా బంధాలు ఆవిరయ్యేందుకు..

//సంగీతం..//

ఏ కవనమైతేనేం..
ఓ భావగీతం..
మనసాలపించే మంజుల నాదం..
ఏ భాషదైతేనేం..
ఓ ఆలోచనాపుష్పం
అనుభూతినందించు హృది పారవశ్యం
ఏ రీతినైతేనేం..
ఓ జీవన ప్రవాహం..
రాగరంజితమవు సుధామధురం..

ఎన్ని బాణీలు కట్టానో..
అలతి పదాలకి
ఎంత చీకటిని అనుభవించానో
కాస్త వెలుతురు కోసమని..
నువ్వు లేకుంటే ఏమయ్యేదో
భావుకత్వమంతా నీరవమై మిగిలేదో
జీవితమే శూన్యమైపోయేదో
ఆనందం బ్రహ్మత్వమై..ఆత్మలో మమేకమై
వెన్నులోకి తన్మయత్వం జారిందంటే
అది నీవల్లనే..
ఓ సంగీతమా..
నేనో ఒంటరిని కానని నిరంతరం నాలో ప్రవహిస్తూ
విషాదంలోనూ విరాగం ఉందంటూ
మాయని గాయానికి ఓదార్పు చిరునామా నువ్వు..
యుగాలనాటి గుండెసడికి నేస్తానివి నువ్వు..

// సౌందర్యం //

మనోగతం మంచుగాడ్పును మోసుకుపోతున్నప్పుడు
సమాధి అయిన విశ్వాసం
ఉనికి పట్టని దర్పణంలో
బలహీనమైన సౌందర్యం

ఆకులు రాలిన శిశిరం
నిర్జీవమైందని నిరాశించేలోపు
ఓ వసంతపు కేరింత
పచ్చగా ఆవరించడం అబద్దం కానట్టు
ఘనీభవించిన నిశ్శబ్దం
ఓనాటికి గలగలమని నవ్వకపోదు

అనంతంగా రాలే విషాదం
హృదయపు దారుల్ని తడిపిపోయాక
ఆపైన ఓ చిత్రమైన వాసన
అసంకల్పితంగా ఆకర్షిస్తుంది

కొన్ని కథలు అక్కడ మొదలవుతాయ్
మూగబోయిన జీవితంలో
స్వరాలు తరంగమై సంగీతమైనట్టు..💞

//ఒక మనసులో..//

ఎందుకో కొన్ని ప్రశ్నలకు జవాబులుండవు
ఎన్నిసార్లు మనసు తరచి చూసుకున్నా
"నిన్నెందుకు మరచిపోలేదా!" అని

ప్రత్యుషం పలకరించు తేనెపాటల్లో
నీ ఊసులు కలగలసిన
మైమరపు నన్నొదలనందుకేమో
తొలిజాము కలలలో
వెన్నెలచారల వింతకాంతి
నీ రూపుదేనని ఊహించినందుకేమో

ఒక ఏకాంత తన్మయానుభవం
నాలో నువ్వున్న రహస్యం
నీకెప్పటికీ చెప్పకుండా ఉండాల్సింది
ఆశలు రాలే క్షణాలు
కన్నుల్లో ఉపనదులై ఊరతాయని
ఎప్పుడో గ్రహించాల్సింది

తామరాకు మీద నిలిచే నీటిబొట్టులా
నేనెప్పటికీ ఒంటరినేననే
విలువైన సత్యాన్ని ఒప్పుకోవలసింది
వలపు నిశ్శబ్దంలో
నేనెంతా శోకించినా నా మౌనాలాపన
నీకు నివేదించకుండా ఉండాల్సింది

రంగురంగుల పువ్వులోని మకరందం
కోటానుకోట్ల నక్షత్రాల్లోని వెచ్చదనం
రాసే అక్షరాల్లోని నా హృదయం
నీపై కుమ్మరించకుండా ఆగాల్సింది

ప్చ్..ఇప్పుడైతే
కాలం తిరిగే మలుపుల్లో
మన అరచేతులు కలిసున్నంత కాలం
మనం విడిపోలేమన్న నిజం
ఒక వసంతమై విరబూసినట్టనిపిస్తుంది..!!

//అశాంతి..//

ఉండటం..ఉండకపోవడం
ఇంతేనా జీవితం
వేదన తప్ప భావన మిగల్లేదంటే
హృదయం వర్షిస్తున్నట్లేగా
కోల్పోయినప్పుడల్లా గతంలో వెతుక్కోవడం
ఏమార్చిన క్షణాల్లోకి
గడియారాన్ని వెనక్కి తిప్పుకొని మరీ వెక్కిళ్ళు తెచ్చుకోవడం..

చేయి పట్టుకు నడిపించేది ఆశే అయితే
అది దుఃఖం వైపు అడుగులేస్తుంది నిజమే
అప్పట్లో మెరిసిన చిరునవ్వు
ఇప్పుడు ఉప్పగా ఊరుతోంది కన్నుల్లో
వెచ్చగా రాసుకున్న మనసు నీకు చడవడం రానప్పుడు
గుండెను ఖాళీ చేసుకునేం లాభం
ఏ ఒక్క రాగమూ నువ్వు వినలేనప్పుడు
ఎన్ని సంగతులు పాడినా ఏంటి విశేషం

శూన్యానికి పరిభాష నిశ్శబ్దమని
గ్రహించగలిగేది కొందరే
మనిషి బ్రతికుండగా చేతలతో చంపగలిగేవాళ్ళు కొందరే
ఆ కొందరిలో నువ్వుండటం
ఇక నిష్క్రమించమని నేనందుకున్న సంకేతం..

// బాల్యం //

Baby Shark DooDoo DooDoo Doo..
మళ్ళీ బాల్యంలోనికి పరుగెత్తాలనుంది
ఇంద్రజాలమై కదిలే కాలాన్ని వెనక్కి తిప్పాలనుంది
చాక్లెట్లు పూసే చెట్లను కలగన్నట్టు
కన్నుల్లో అంతమవని వింత కుతూహలం
పేరు తెలియని పువ్వుల పరిమళాన్ని తాగినట్టు
ఎప్పుడూ పెదవుల్లో నవ్వు తెరలై కదిలే ఉత్సాహం
చేతులు చాస్తే ఇమిడిపోయేంత సంతోషం
రేపటి గురించి దిగులన్నది లేని సంబరం
మనసో నీలివెన్నెల కురిసే ఉద్యానవనం అప్పుడు..😊

కొలతలకందని దూరాలు నడిచొచ్చేశాక
అదో మధురస్వప్నం
నిన్నటి ఊపిరిని ప్రస్తుతంలోకి పొదుపుకోవాలనే
తాపత్రయం
చీకట్లో అంతుపట్టని నిశ్శబ్దంలా
బాల్యమో అస్పష్ట మాధుర్యం ఇప్పుడు..💜

//ఏకాంతం//

మౌనం మాటయ్యే సమయంలో
హృదయంలో విరిసే చిరునవ్వు
చూపుల్లో మెరుపుని సంధించినట్టయి
తెరిపిలేని సంతోషమొకటి
సుస్వరమై పెదాలను తాకుతుంది..

బుగ్గలపై అందుకోబోయే తొలిముద్దు ఊహకి
రెక్కలొచ్చి
ఆకాశయానం చేసినప్పుడు
ఓ సరికొత్త పులకరింత
చందమామను చుట్టొచ్చినట్టు అనిపిస్తుంది..

కొన్ని రాత్రులిలా రాగాల్ని మేళవించుకుంటాయేమో
వెన్నెల కిరణాల్లో తడిచేందుకు రమ్మని
మలయసమీరంతో కబురెడతాయి..
మధురించే గుసగుసలతో ఏకాంతాన్ని కావ్యం చేద్దామంటూ.. 

// అనంతమైన విషాదం //

అనంతమైన విషాదంలో ఓ ఎదురుచూపు
కాస్త ఆనందమైనా దోసిట్లో ఒలక్కపోతుందాని
రాసుకున్న పదాలేవీ వాక్యంలో ఇమడనప్పుడు
నిశ్శబ్దం నిజాలు చెప్తున్నట్లనిపిస్తుంది
ఏమో..
కలలన్నీ కన్నీటిలో కరిగిపోతున్నా
కాలమలా యధాలాపంగా కదులుతూనే ఉంటుంది
నిద్దురపొద్దుల్లో రెప్పలగోడల మాటు
ఊగుతున్న నీడల్లో వెలుతురుకైన వెతుకులాట అలానే ఉంటుంది
అయినా
శాశ్వతమైనదేముందీ లోకంలో
ఈనాటి అనుభూతి రేపటికో అనుభవమైపోతుంటే..
కొత్తగా నిర్వచించేదేముంది గాయాన్ని
గుండె బేలగా ప్రాణయాతనలో కొట్టుకు పోతుంటే..:(

 

//శరత్వెన్నెల..//

నీలో అనురాగం పెదవులపై నవ్వుగా ఎదురొచ్చినప్పుడు
నన్నార్తిగా అల్లుకొనే ఆనందానికి ఆకాశం సరిపోదు
అసలీరోజు శరత్పున్నిమని గుర్తే లేదు
నీ కన్నుల్లో వెలుగు నన్ను వెచ్చబెట్టనంతవరకూ
ఈ వెండివెన్నెల్లో
చిరుగాలి నేపథ్య సంగీతం
మధురానుభూతులను పెనవేసుకొమ్మనేగా సంకేతం
ముంచుకొస్తున్న మోహన్నిప్పుడు ఆపకు
మనసుపడ్డ గమకాన్ని పాడకుండా వెళ్ళకు
చంద్రకాంతపువ్వులా విరిసేందుకు నే సిద్ధం
కొన్ని పరిమళాలు దాచుకుంటానంటే నీ ఇష్టం..

//నీ పరిమళం..//

నీ పరిమళం నా ఊపిరిలో
కలిసినప్పటి సంగతి
మనసుకో కొత్త రుచి పరిచయమైనట్టు
లోపలి అరల్లో తెలియని అలజడి
నిదురపట్టని కన్నులకేమో
అరమోడ్పుల తాదాత్మ్యమది

విల్లుగా విరిసిన పెదవుల గులాబీలు
సోయగాలు వెదజల్లు తొలిఋతువు పువ్వులైనాక
నీలాకాశం దూరమని ఎవరన్నా అంటే
నేనొప్పుకోను
చందమామ చేతికందిన అందుభూతి
గుప్పెడు భావాలుగా గుమ్మరించి మరీ చెప్తాను
ఆనందాన్ని మించిన బ్రహ్మానందం
మన శ్వాసల సంగమంలోని సంగీతానిదని చెప్తాను..

మనసంతా పరుగులెత్తే సీతాకోకలు
కలనేత చీరలోని చేమంతిపువ్వులు
రహస్యంగా దాచుకున్న ప్రేమలేఖల
గుట్టు విప్పేస్తానిక..
మృదుభావ పులకరింపు పరిమళాలు రట్టయ్యేలా..:)

// అస్తిత్వం//

జీవన తృష్ణ కోల్పోదేమో పువ్వెప్పటికీ..
తన పరిమళమెప్పటికీ ప్రవహించేదేనని తెలిసి..
అస్తిత్వంపై ఎంత నమ్మకమో దానికి
ఎప్పుడూ నవ్వుతూనే ఆకర్షిస్తుందది..
సున్నితమైన సువాసన పరిసరాలకు పంచి
తనకున్న ప్రత్యేకతను ప్రసరిస్తుందది
తానుగా నిష్క్రమించేందుకూ సిద్ధమవుతుంది..
తన చరిత్ర రాసేందుకు మనమున్నామని నమ్మి..

//సామి రారా..//

మనసులు కలిసిన చతురస్రంలో
అటు నువ్వూ ఇటు నేనూ
ఒకే ఆకాశపందిరి క్రింద
నక్షత్రాలను తలంబ్రాలుగా తలపోసుకుందాం
ఊహలకు కొన్ని రంగులు దిద్ది
నిశ్శబ్ద భావాలకు భాషనిచ్చి
గుసగుసలుగా కలబోసుకుందాం

మంచు ముత్యాలు కలిసిన పూల పరిమళాల్లోని
తడిచినుకు చిలిపి తునకలు
పులకరింతలుగా మార్చి తొలకరించుకుందాం
వెన్నెల్లో చెలరేగిన మోహకలాపం
ఆలిగనంలో అంతం చేసి
గగనపు కొసన విహరించి వద్దాం
నీ రెప్పలచాటు చదివిన తపనలన్నీ
ప్రేమపాటగా బాణీ కట్టుంచుతా
రేయీపగలు తేడాలేని పారవశ్యంలో యుగళముగా పాడుకుందాం

ఇంకా ఎన్నాళ్ళని స్వప్న సుషుప్తిలో నిద్రపోతాం
కాలాన్నొక్కసారైనా ఆదమరపులో ఓడించి
అల్లరికన్నుల ఆనందభాష్పాల రుచిని
తనివితీరా తాగి మరీ తెలుసుకుందాం..:)

 

//వానొచ్చింది..//

కురుస్తోంది వాన
విషాదమో..ఆనందమో
తెలీనంత హోరుగా
రెప్పలమాటు కరిగిన స్వప్నం
నిశ్శబ్దానికి చీకటి రంగు అద్దినట్టు
మౌనానికి కదలికేదీ ఉండదు

నిదురలేచిన జ్ఞాపకాలన్నీ
ఒకేసారి మనసు తలుపు తడుతున్నప్పుడు
గుండెచప్పుడు చినుకుసవ్వడికి
పోటీ అవుతుంది

అధిగమించాలనుకున్న విషాదం
ఉండీ ఉండీ మెత్తగా కాటేసినట్టు
నరాల్లో అలజడి ప్రశాంతంతను చెడగొట్టి
అనుభూతులతో రమిస్తూ
భావాల్ని పొదిగేందుకు సిద్ధపడ్డప్పుడల్లా
ఏదో సవాలు విసురుతుంటుంది..

హృదిలో స్వరాల్ని సమాధి చేసి
అసంగతమైన స్మృతులు తోడి
వర్తమానాన్ని బావురుమనిపిస్తుంది
ఇప్పుడీ వాన వెలిసినా గుండెతడి మాత్రం ఆరదనిపిస్తుంది
అవును..
ఆనందం ఉన్నప్పుడు విషాదం తప్పకుండా ఉండి తీరుతుంది..!!

 

//ఏమో..//

వెన్నెల జారే నవమి రాతిరి కులుకనేమో
నక్షత్రాల్లా విరిసే ఆశల సరిగమలు

కలవరమై కదిలే హృదయస్పందనకేమో
పరిమళమై రేగే వలపు సుగంధాలు

ఊహలకు ఒదిలేసిన జన్మజన్మల తాపమేమో
కల్యాణిరాగపు సరస కిలికించితాలు

అలవాటైన కలల కౌగిలింతకేమో
నిదురను రమ్మనే నా అర్ధింపులు

చిరునవ్వాలనుకున్న తడి కన్నులేమో..
నీకు దూరమైన ఎర్రని మంకెనలు..

ఏమైందో తెలియదు కానీ
విస్మృతిలోనూ వీడని జ్ఞాపకాల వెల్లువలు
నిశ్శబ్దంలో అల్లుకున్న ఏకాంతపు తలపోతలు

కెరటాలుగా ఉప్పొంగుతున్న దుఃఖానికేమో
మనసు తీరం తడారక విలపిస్తూనే ఉందలా..:(