//నమ్మకం//

వేదనకే అతీతమైపోయా
నీపై నాకున్న ప్రేమనే లేపనముగా పూసుకొని
నీవిచ్చిన గాయాలను అపురూపముగా నిమురుకొని

అగాధం పెంచాలని చూసే నీ మాటలను దాటుకొని
మదిలో మౌనాన్నే బృందాగానం చేసి వింటున్న ఓపిక నాది
నిప్పుల ఉప్పెనై కాల్చేసే నీ అహంకారపు నినాదాలకు
పెదవిని ముడేసుకొని రోదిన్స్తున్న హృదయం నాది..
ఎవరి సాంగత్యంలో నీ మనసు కుదించుకుపోయినా
అనుమానపు గుబురు చీకట్లనే ఆచ్ఛాదనగా కప్పుకున్నా
ఇప్పటి నీ ప్రవర్తనెంత విలక్షణంగా మారిపోయినా
మల్లెపందిరి కింద మనం పంచుకున్న రాగాలు
మరువాన్ని మించి పరిమళాలను పంచుకున్న అనురాగాలు
ఇవన్నీ కన్నుల్లోనే సజీవమై నర్తిస్తుండగా
నీలోని బలహీనతనూ స్వీకరిస్తున్నా..
ఊపిరాగేదాకా నమ్మకాల నిచ్చెనను విడువక
నీ హృదయాన్ని అధిరోహించేందుకే ప్రయత్నిస్తా
ఎప్పటికీ నువ్వు నావాడివని గుర్తించేదాకా
పరవళ్ళెత్తి ప్రవహించే సెలయేరునై ఎదురుచూస్తా..!!