//మౌనం వెనుక//

ఆలోచన తొణికినప్పుడల్లా మనసు కమిలిపోతుంది
నవ్వుతూనే గుండెను రెండుగా చీల్చినట్లు
ప్రాణాన్ని చిదిమేస్తున్న భావనలు
హృది కల్లోలానికి సాక్ష్యంగా
కన్నులు విడిచిన భాష్పాలు
చెక్కిలిపై చారలుగా మిగిలిపోతూ..

శూన్యాన్ని కౌగిలించే దైన్యంలో
మనసుపొరల్లోపలే మూలిగేందుకు
గుబురుచీకటిని వెతుక్కుంటూ
తరలిపోతున్న ఊసుకు తెలుసు
తరగలుగా వీచిన తలపులు గడ్డకట్టినవెందుకో
కుసుమించిన ఆశలు మరణించినవెప్పుడో

పొడిపొడి మాటల పరిహాసాలతో
కుదించుకుపోయే బంధాలు
ఊపిరినాపాలని ముసురుపట్టించే స్మృతులు
ముసుగు తొలిగిన మనసు కొలమానంలో
అంతులేని అంధకారాన్ని కనుగొన్నాక
మౌనం అనివార్యమైంది..
నిశ్శబ్దం అలంకారమైంది
ఇప్పుడిక ఎటు చూసినా ఏముంది
మరణమంత సహజంగా ఒంటరితనం చుట్టుముట్టాక..