మౌనాన్ని చేరదీసిన మనసు..
శూన్యమై మిగిలిపోయింది
కాలపు రెక్కలతో ఎగిరిపోయిన సాయంత్రం
వెనుదిరిగి రానంది
మదిలో పల్లవిస్తున్న విషాదగీతం
వసంతాన్నిక పాడలేనంది
వెతలుగా మిగిలిన స్మృతులు
వేదనగా విచ్చుకున్న అనుభూతులు
హృదయాన్ని నరకం చేస్తుంటే
సమాధి చేయాలనే ఉంది భావాలన్నీ..
ఎదురుచూసినా జాడరాని వేకువలు
కలల వాకిలిలో నిర్లిప్తమవుతుంటే
హృది చేసుకొనే ఆత్మవంచన
అస్పష్టమై కదిలింది
నేను మెలకువలోనూ స్వప్నించే నువ్వు
కలవరమై దిగులు కుమ్మరిస్తుంటే
తిరస్కరింపబడిన మమతొకటి
అధైర్యాన్నే కౌగిలిస్తుంది..
తిరిగి ప్రాణంలేని రాతిగా మారిపోయానేమోనని
అనుమానమొస్తోంది..!!
No comments:
Post a Comment