//మౌనాలాపన..//

మనసు పగిలిన శబ్దమైనప్పుడు
మారు పేరు మౌనమని వినబడింది
రెప్పలమాటు నీలాలు ఒకొక్కటిగా ఘనీభవించాక
రాత్రుల రంగు మారినట్టు..

మాటలెన్ని దాచుకున్నా పాటలు కాలేని
పదాలకు తెలుసు
మౌనమెంత హింసోనని
పూల ముచ్చట్లను కబళించిన దిగులు మేఘం
విస్పోటించడం చేతకాక
కాటుక కంచెల వెనుక బిక్కుబిక్కుమంటుంది

కనుపాపలు పారేసుకున్న కలలు
దారితప్పి ఏ అరణ్యంలో చొరబడినవో
కొన్ని రాత్రుల సంఘర్షణలు శూన్యాన్ని సంధి చేశాయి
ఏకాంతం చేసే ఆర్తనాదం ఆత్మానుగతం
ఉన్నతస్థాయి విషాదమే ఇప్పటి వర్తమానం...