ఊహల కెరటంలానో
పువ్వుల గంధముగానో
అల్లుకున్న కవితగానో
పాడుకున్న వరాళిరాగంలోనో
అలవోకగా వచ్చి చేరిపోతావు
నన్ను మరచిపోవద్దంటూ..
మనసంత మకరందముగా
ఆకాశమంత పందిరిగా
సొగసంత హృద్యంగా
చినుకంత పరవశముగా
క్షణమంత సంతోషముగా
జీవితమంత వసంతముగా
సిరిమల్లెంత అందముగా
ఒళ్ళంత తుళ్ళింతగా
రేయంత స్వప్నముగా
వలపంత తీయంగా
నన్నొచ్చి గిచ్చిపోతావు
వెన్నెల సంతకాలన్నీ నీకే కావాలంటూ
హృదయంలోని మెత్తదనమంతా నీకే అందాలంటూ
నా చూపంచున చిరునవ్విప్పుడు
పులకింతలు తప్పవన్నట్లు..
;) 
No comments:
Post a Comment