// రోహిణి..//

నిలబడ్డచోట నిప్పులగుండం
అనంతమైన సెగలుచిమ్ముతూ
ఉడుకు వాసనేస్తుంది
కరిగి నీరవుతూ దేహం చేస్తున్న
హాహాకారానికే గొంతెండిపోతుంది

వేసవిగాలుల దాడికి నిద్రాసనంలో సొమ్మసిల్లి
ఎండపొడకి మొరాయిస్తున్న
ఆత్మను నిద్రలేపున్న విఫలప్రయత్నంలో
కొంత అనివార్యపు యుద్ధమవుతుంది

కాలాన్ని కత్తిరిస్తున్న రోహిణికి
పగులుతున్నవి రోళ్ళు మాత్రమేనా
సకల జీవరాసీ ప్రాణాలొడ్డి ఓర్చుకుంటున్న తాపం
ఏటేటా పెరుగుతున్న భూభారపు ముఖచిత్రం
తప్పని తెలిసీ దిద్దుకోలేని మన చేతకానితనం
రాబోవు తరాలకు మనమందిస్తున్న కాలుష్యపు భవితవ్యం 😞